Een groot schilderij in een intieme galerie. Het andere werk rondom verstomt. Je wordt getrokken in de bak waarin het werk huist. Je vraagt je af, wat zie ik en associeert je kris kras een weg door het werk. Iets trekt de aandacht, maar soms ook lijk je door het werk heen te kijken.

Het werk heeft een naam en die wordt genoemd. Mijn associaties worden gedwongen een slag te maken en het kompas te wenden. Met de woorden verdiept zich het beeld. Ik ben in het noorden de plek van rust, geduld, vervolmaking; verder reizen naar weggeven en vervulling.

Bij werk van Stance Oonk – https://www.stanceoonk.nl/