‘Meer naar links … naar línks’ brult de metalige stem van de regisseur door zijn hoogfrequent piepende megafoon. Als een licht drillende geleipudding komt de massa figuranten in beweging en verplaatst zich ten opzichte van de camera naar rechts. Een fijne motregen daalt neer op het morrend volk dat straks zal sneuvelen op de montagetafel.

De klap van het clapperboard kondigt take vijftien aan. De camera zoemt in op de acteur. Hij buigt zich licht naar voren en zegt met vileine stem: ‘Sire, het volk mort.’ Een gemompel stijgt op uit de groep figuranten.

Hun tekst: ‘rabarber, rabarber, rabarber …’