Ze zijn er niet meer, die kleine koepeltjes aan de voorrand van het toneel. Het laatste bastion van controle voordat de acteur zijn stem de zaal bereikt. Lees verder
Wat is je droom? vraag ik aan mensen, die bij mij komen zitten op een kruk, op de kade van de Leuvenhaven in Rotterdam. Lees verder
Taal zet letters in een volgorde en geeft ze betekenis. Schrijvers zetten woorden in een volgorde en vertellen een verhaal. Lezers verbinden zich met de taal en begrijpen het verhaal. Lees verder
Als hij in de keuken zit, zit zij in de babykamer en het kind met een oppas in de woonkamer.
Lees verder
De Etna Sun 1028 is de kolenkachel die vroeger onze voorkamer verwarmde. Bewaard door een generatie die de oorlog nog had meegemaakt. Je wist maar nooit.
Lees verder
Het regende in Florence. Voor mij staat een man ook te schuilen in een portiek. Met een geroutineerd gebaar opent hij het scherm van een camcorder.
Lees verder
Twee weken geleden kwam Willem mijn keuken en mijn leven binnen. Hij was te vondeling gelegd op het Noordplein in Rotterdam …
Lees verder
Ze loopt vaak een rondje rond het kerkhof. Haar man ligt daar en zo blijft hij in haar leven.
Lees verder
Een theatervoorstelling voor 2+. De acteur mimet een fornuis en begint pannenkoeken te bakken.
Lees verder
De toekomst is er omdat wij denken. We nemen geen genoegen met het heden en positioneren ons langs een tijdlijn waarin de toekomst zit.
Lees verder
Elke woensdagochtend ontmoet ik de dichter. Wij doen dan een Rotterdams metrostation, in alfabetische volgorde. Hij schrijft, ik kijk en mijn fototoestel brengt dat wat ik zie naar nullen en enen.
Lees verder
Een groot schilderij in een intieme galerie. Het andere werk rondom verstomt. Je wordt getrokken in de bak waarin het werk huist.
Lees verder
De achterwand is de gevel van een boerderij. Het woonvertrek is op de eerste verdieping. Op de begane grond zijn deuren naar opslagruimtes.
Lees verder
‘Wat stelt het voor?’ vraagt de man. Hij staat achter de schilder en trekt nonchalant aan zijn sigaret, terwijl zijn hond zichzelf uitlaat.
Lees verder
‘Meer naar links … naar línks’ brult de metalige stem van de regisseur door zijn hoogfrequent piepende megafoon.
Lees verder
Het kleinood is drieënhalf bij drieënhalf bij drieënhalf. Het past in de palm van mijn hand.
Lees verder
Een uurtje werken met het HoutenBeenTheater na een dag van workshops en gedeelde kennis.
Lees verder
